English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

this widget by www.AllBlogTools.com

Mercy Ships; Hoop en Genezing brengen naar de Allerarmsten

De schepen van Mercy Ships zijn in de eerste plaats ziekenhuisschepen. Tegelijkertijd zijn het drijvende dorpen. De bemanning, die uit vrijwilligers bestaat, woont aan boord en een groot deel van hen werkt er ook. Een schip heeft alle voorzieningen aan boord die een - soms langdurig - verblijf mogelijk maken voor de circa 450 bemanningsleden en hun eventuele gezinsleden. Hierin volgen we het 2000 jaar oude voorbeeld van Jezus;

“Blinden zijn gaan zien en verlamden lopen weer. Melaatsen zijn genezen en doven kunnen nu horen. Doden zijn weer levend gemaakt en arme mensen luisteren naar de blijde boodschap” Mattheüs 11:5.


http://www.mercyships.org/


http://www.mercyships.nl

zondag 16 mei 2010

Update: Ghana and more!

Lome, Togo

Beste iedereen!

Vandaag is het zondag 16 Mei, ik zit in mijn werkplaats op Dek 2. Onder het stalen dek loeien de 4 Frichs generatoren, op Dek 1. Het geluid en de temperatuur maken het hier 'erg comfortabel'; ik zit aan boord van het schip, de Africa Mercy. Hieronder zie je mijn werkplaats; een lekkere bureaustoel, een onmisbare ventilator, een airco die het slechts 3 weken en 4 dagen heeft uitgehouden, opslag voor componenten en de computer. Omdat ik nogal wat onderzoek moet doen naar installaties hier aan boord, moet ik best vaak bronnen op het internet raadplegen en veel e-mail verkeer onderhouden. En natuurlijk op een dag als vandaag, mijn blog updaten en mailen met iedereen! Ik heb ook nog foto's van Koninginnedag aan boord gepubliceerd in mijn vorige blog; check it out!



De laatste weken waren erg druk, het hospitaal zit bijna helemaal vol, de operatiekamers draaien op volle toeren. Af en toe is er dringend bloed nodig, dan gaat de bemanning bloed geven. Een vrouw werd geholpen aan boord, aan een tumor, en ze was nog zwanger ook. Ze verloor 22 liter bloed, dus dat moest aangevuld worden natuurlijk! Na een hele lange operatie is ze nu aan de beterende hand!




Met mijn werk ben ik ook erg druk. Ik heb wat projecten lopende. Ik ben bezig met het project "Ship-Shore comms", een communicatie systeem tussen de wagens en het schip. 15 van de 30 wagens krijgen een radio, het schip een radio gekoppeld aan een computer. Op de computer kunnen we 3 van de 15 auto's tracken met GPS signaal en ze volgen op de kaart. In een noodsituatie kunnen ze op een knopje drukken in de auto, en het schip wordt zo gealarmeerd! De antenne plaats ik op het dak van de brug, de radio in bridge-equipment room en de computer met speaker en microfoon in de receptie. Een hoop werk om uit te zoeken, testen en organiseren. Maar erg leuk. Het hele systeem (€25.000) is gedoneerd door een Nederlandse firma, daar kunnen we best trots op zijn als Hollanders! Het e-mail verkeer gaat zo een stuk makkelijker, geen taal problemen. Ook ben ik bezig met het verbeteren van de dekking van de UHF handheld radio's, daarvoor een extra antenne plaatsen. En, wederom, een Nederlandse firma sponsort daar een onderdeel voor! De kapitein vroeg mij om de beide GPS'en redundant te maken; als 1 van de 2 GPS's uitvalt, neemt de andere het automatisch over! Ik vind het heerlijk om hier mee bezig te zijn; ik wordt volledig vrijgelaten daarin, eigen baasje, maar moet veel communiceren met de eind-gebruikers van de systemen.





Zo moest ik afgelopen maandag op komen draven in de Oxygen Concentrator container. In deze container staat een installatie om zuurstof onder druk aan te leveren voor gebruik in het hospitaal. De installatie werkte al 3 dagen niet meer, en het hospitaal draaide nu op de nood-voorraad; 10 cylinders gevuld met Zuurstof. Dus ik aan de slag, druk op je schouders; de organisatie wil weten of het gemaakt kan worden, een service monteur gestuurd moet worden; kortom kan het ziekenhuis blijven draaien, of moet alles afgelast worden de komende tijd; zonder zuurstof geen operaties.... Een gebed, een zegening voor de installatie, veel geduld en veel tijd; 's avonds om 11 uur was de Concentrator weer zuurstof aan het produceren, het ziekenhuis kan blijven draaien. Wat bleek nou; er was geknutseld met de bedrading en een zuurstof analyse print was defect. Na wat programmeren kon ik de functie van deze print omzeilen. Ik voel in mijn werk dat ik zo geholpen word door Hem, "eigen baas" met Hem als mijn kapitein.





Afgelopen weekend zijn we met de groep naar Ghana geweest. Eerst naar Accra; de hoofdstad van Ghana. We sliepen daar in een hotel (geen water, geen airco; erg normaal hier). We zijn daar naar een groot winkelcentrum geweest, supergroot met een cinema en popcorn. Veel Ghanezen kunnen daar niets kopen, het is veel te duur voor hen! Maar je kan goed zien dat dit land het meest ontwikkeld is van West-Afrika. 's Avonds hebben we lekker gegeten, ik besloot nog even de wachten met het eten van krokodil, totdat ik in Zuid-Afika ben! Daarna naar een terras geweest, ze gaven daar op straat optredens; acrobatiek, door brandende hoepels springen en glas eten, en dat gewoon op straat, tussen al het verkeer, erg grappig! Na wakker te worden, niet te douchen, richting de markt gegaan, en daar een busje gezocht voor de volgende trip. Daar vond ik een auto uit Zeeland, de sticker er nog op;



Een lange rit later kwamen we aan in Ada. Alle ritten met de busjes zijn hier weer een avontuur. De wegen zitten vol met putten, of over een zandweggetje scheuren met 90 km/h... Enfin, daar aangekomen, in een bootje gestapt, en naar een soort 'resort' gebracht. Aan de ene kant het strand en de oceaan, aan de andere kant de rivier die het land in- en uitstroomt. Daartussen rieten hutjes, een bar/keuken en hangmatten tussen de palmbomen. Erg vervelend. Overdag lekker rondgehangen, gerelaxed, gezwommen en gegeten. 's avonds rond een vuurtje gezeten, en 's avonds in de hut overnacht; een huisje van takken en palmboombladeren, een defect lampje in de top, een bed met een muskieten net met gaten, een houten tafel om je spullen te beschermen tegen de krabben die op de vloer rondscharrellen; heerlijk koel! De volgende dag weer gezwommen en begonnen met de reis terug naar Togo. In plaats van de boot, liepen we nu terug tussen de huisjes, naar de parkeerplaats voor onze taxi-bus! Erg leuk om over de bruggetjes te lopen, tussen de kids!


Gisteren ben ik met Suzanne naar een kerk geweest hier in Lome. Een dagwerker wilde graag iets leren over electronica, omdat hij de muziek installatie onderhoud in de kerk. Maar aangezien we al bezig waren met de lessen, moest ik hem nee verkopen. Om hem toch te kunnen helpen, zijn we op de motor naar zijn kerk gereden. Daar heb ik samen met hem en de rest van de muziek groep het mengpaneel onderhoud gegeven, zodat het geluid nu een stuk beter klinkt in de kerk, geen gekraak! Suzanne heeft lekker met de kids gespeeld daar. 's Middags lekker op de motor door de stad gecrosst. En 's-avonds hadden we afgesproken met de studenten uit mijn electronica klas, het was een super avond, niet iedereen was erbij, Gideon moest werken en een andere, Sheku werd geopereerd aan boord, dus zullen we het nog een andere keer doen. Dus waren we met Brice, Alfred en Edoe en zijn vrouw! Een erg goede avond, om zo ook meer van elkaar te leren en te weten!

Tijdens het weekend in Ghana, kwam een vriend en dagwerker van het schip; Caleb, langs om de nacht door te brengen in Ada. Hij vertelde dat hij besloten heeft om de DTS (zendelingenschool) te gaan doen en op het schip te komen werken. Caleb wilde altijd eerst een baan en een vrouw vinden, maar nu wil hij dienen aan boord. Hij werkte vorig jaar in Benin aan boord en dit jaar weer hier in Togo. Hij werkt in het hospitaal, en regelt daar ondertussen van alles. Lastige dingen, zoals overleden patienten, gaat hij niet uit de weg, en is als een rots in de branding voor de verpleegsters in het hospitaal. Toen een babytje overleed een tijd geleden, heeft hij het lichaampje, in een draagzak, net alsof het leefde, over de grens gebracht, en herenigd met de familie. Deze daad en zijn werk, raakte mij. Omdat het volgen van de DTS 700 dollar kost, hebben Suzanne en ik besloten om hem financiel te ondersteunen.

Tot zover! Het is nu 2 uur later dan wanneer ik begon met typen, ik ga een tosti maken, ik heb trek! Vanmiddag nog even een rondje op de motor rijden, en vanavond naar de kerk! Morgen weer lesgeven en druk met de projecten. Binnenkort gaan we de neushoorns bezoeken, en nog naar Benin! We zijn nu op de helft van de missie in Togo. Nog 3 maanden voordat we de reis naar Zuid-Afrika gaan beginnen! De laatste weken ben ik meer in de bijbel gaan lezen, en alles is zo waar wat hierin staat! De toekomst ligt in zijn hand, we proberen te plannen, maar als wij links willen, stuurt hij ons rechts, Hij is onze leider, dus is het even afwachtten met concrete plannen, de ideeen zijn er, volgende keer meer!
Voor allen; veel succes met alles wat je doet in Nederland!
Blessings vanuit West-Afrika, Michiel

zaterdag 1 mei 2010

Terugblik, nu en de toekomst

1 Mei 2010

Beste mensen,

Het is nu 4 maanden geleden dat ik aan boord ben gekomen van de Africa Mercy. De laatste 4 maanden hebben mijn leven compleet veranderd.

Ik kwam aan boord met het idee; "het zal wel een mooie en boeiende ervaring worden". Totdat ik compassie kreeg voor het schip, zijn taak en bovenal; de kracht die de bemanning dreef om het goede werk te doen. Na 1 maand aan boord heb ik mij totaal overgegeven aan God. Ik begon volledig te vertrouwen in God. Vanaf dat moment wilde ik dat Hij mij leiden zal. En dat heeft hij gedaan, dat doet hij en dat hij blijven doen. Ik zou voor 2 maanden aan boord blijven. Maar Hij heeft andere plannen voor mij en voor iedereen!

Ik had 2 maanden onbetaald verlof gekregen van mijn baas. In een gebed had ik gevraagd wat ik zou doen, zou ik naar huis moeten teruggaan of moet ik hier blijven dienen. Na 5 uur slapen was het eerste wat mijn oren hoorden van mijn chef; “wil je hier blijven aan boord om te dienen”. Ik heb mijn baas verteld dat ik niet meer terug kom, mijn familie verteld dat ik voorlopig nog niet thuiskom en ondertussen is mijn auto ook verkocht. Wat er dan door je hoofd schiet voor je zo'n beslissing maakt! Maar ik heb mijn vertrouwen in de Heer, dus Hij zal zorgen dat het goed komt. Mijn baas was enorm kwaad en er waren mensen die mij niet begrepen. Ik ben vanaf dat moment mijn oude leven gaan opgeven. Ik voel me herboren. Ik ben gelukkig geworden aan boord. Ik ben gaan geloven.


En nu na 4 maanden. Ik voel dat ik geleid wordt. Het zijn de kleine dingen, die van grote waarde zijn! Ik heb veel opgegeven, maar wat ik terug gekregen heb; heel veel liefde, vrienden, een hele lieve vriendin, gestopt met roken, toekomst! Elke dag is nog steeds een uitdaging, ik krijg te maken met problemen op het gebied van mijn werk en in de privé sfeer. En hoe ga je daar mee om? Ik hou ervan om naar de preken te luisteren en hou ervan om naar anderen te luisteren over het geloof. Daarvan leer ik heel veel. Ik zal alleen iets meer de Bijbel moeten lezen, dus dat ga ik doen!


Ondertussen ben ik ook in America geweest, Suzanne had mij uitgenodigd om mee te gaan naar een trouwerij in Florida. Zij had haar reis al geboekt, zo snel en zo goedkoop mogelijk. Nu kon ze de nog tickets voor mij bijboeken. Heel toevallig ging de reis via Ghana naar Amsterdam, naar Boston en dan Florida. Zo konden we mooi mijn familie zien in Amsterdam. Op een zondagochtend hebben we gezellig met mijn familie bij gepraat en kado's over en weer gegeven!
Toen doorgevlogen naar Boston, Suzanne dr zus en vriend ontmoet en een glimp opgevangen van Boston, waar Suzanne vandaan komt! Daarna door naar Florida waar we een week verbleven in een appartement met de ouders van Sue en haar zusje. De trouwerij was de reden om te gaan. Maar die viel eigenlijk tegen voor ons. Het was de week met haar familie en met Sue die alles perfect maakte. We hebben een beetje gewinkeld daar, naar een honkbal wedstrijd geweest en ik heb gegolfd! Daarna weer een lange reis terug. Via Detroit, Amsterdam, Ghana 4 uur taxi, een hotel aan de grens (omdat de grens sluit 's nachts), en zo weer terug naar boord!


Ook zijn we weer teruggegaan naar de camping in Kpalime, de kinderen herkenden ons meteen en kwamen snel naar ons toe om te spelen en te lachen! De kinderen hebben ons hun huizen laten zien. Zij hadden echt weinig, en daarom zijn ze zo blij met het kleinste wat ze krijgen. In 1 van de hutjes was een kereltje ratten aan bakken op een vuurtje. De mensen verbouwden bananen en avocado's. We hebben foto's van het vorige weekend meegenomen en die uitgedeeld. Die kregen allemaal mooie plekjes. De mensen hier hebben over het algemeen bijna geen foto's!
's Avonds weer lekker gegeten en gedanst met de inwoners van het dorpje! Het was weer een leuk weekend!


Twee weken geleden bekeek ik in de ochtend mijn email, mijn ouders schreven mij dat ik nog belasting moest betalen, een flink bedrag... Ik was wat bedroefd, maar ging gewoon aan het werk! Totdat 's avonds tijdens het eten in de eetzaal Harmen, mijn beste vriend hier aan boord, op mij afgestormd kwam en zei;
"Snel, snel, je moet nu komen naar de receptie, Lennart is aan de lijn"
Ik krijg nooit telefoontjes aan boord, waarom belt iemand mij?
"Hallo met Lennart, ik ben nu bij je ouders, en ik sta hier met een potentiele koper voor je auto, hij wil er een goed bedrag voor geven" - "Oké; hij mag de auto kopen!"
Het was puur toeval, vanuit Nederland moesten ze mijn antwoord hebben. De receptionist was Frans en Lennart kon geen Engels of Frans, totdat Harmen voorbij de receptie liep. De receptionist gaf Harmen, en die wist weer waar ik was op dat moment...
Ik was al helemaal vergeten dat mijn auto te koop stond, en nu is de auto verkocht. Dit compenseerde mijn teleurstelling in het betalen van de belasting weer. Ik had gebeden voor hulp met mijn financieen. En mijn antwoord is snel gekomen. Bidden helpt!!



Gisteren hebben we Koninginnedag gevierd. Met alle Nederlanders hebben we er een leuke dag van gemaakt. Zo hebben we het schip versierd met balonnen, slingers, plaatjes met klompen enzo! s' avonds hadden we koekhappen, blikgooien, vlooienmarkt, touwtrekken, quiz en Landrover pulling. Ik zat in de Landrover, en de mensen trokken het voertuig. Ik heb 1 keer een noodgreep moeten doen, een paar kinderen struikelden en ik moest akuut remmen, het liep goed af!! 's Avonds, na het feest aan boord met de Mercy Riders naar de Seamans Mission gereden, het was een mooie dag!





Het schip zal in augustus naar Zuid-Afrika varen om nieuwe generatoren te plaatsen. Ik ben officieel aan boord tot 22 augustus. Verlengen zal voor mij absoluut geen probleem zijn, technici zijn altijd te kort aan boord. Suzanne kan niet aan boord werken dan, zij zal iets anders gaan doen. We bidden nu voor de toekomst. De Heer zal ons leiden, dus dat zal allemaal wel goed komen. Ik ben benieuwd wat Hij in petto voor ons heeft!

Bedankt weer voor het lezen van mijn blog,

Groetjes and greetings to everybody vanuit West-Afrika,

Michiel & Suzanne