.png "English"){kind=small}
Beste iedereen!
Vandaag is het zondag 16 Mei, ik zit in mijn werkplaats op Dek 2. Onder het stalen dek loeien de 4 Frichs generatoren, op Dek 1. Het geluid en de temperatuur maken het hier 'erg comfortabel'; ik zit aan boord van het schip, de Africa Mercy. Hieronder zie je mijn werkplaats; een lekkere bureaustoel, een onmisbare ventilator, een airco die het slechts 3 weken en 4 dagen heeft uitgehouden, opslag voor componenten en de computer. Omdat ik nogal wat onderzoek moet doen naar installaties hier aan boord, moet ik best vaak bronnen op het internet raadplegen en veel e-mail verkeer onderhouden. En natuurlijk op een dag als vandaag, mijn blog updaten en mailen met iedereen! Ik heb ook nog foto's van Koninginnedag aan boord gepubliceerd in mijn vorige blog; check it out!
De laatste weken waren erg druk, het hospitaal zit bijna helemaal vol, de operatiekamers draaien op volle toeren. Af en toe is er dringend bloed nodig, dan gaat de bemanning bloed geven. Een vrouw werd geholpen aan boord, aan een tumor, en ze was nog zwanger ook. Ze verloor 22 liter bloed, dus dat moest aangevuld worden natuurlijk! Na een hele lange operatie is ze nu aan de beterende hand!
Met mijn werk ben ik ook erg druk. Ik heb wat projecten lopende. Ik ben bezig met het project "Ship-Shore comms", een communicatie systeem tussen de wagens en het schip. 15 van de 30 wagens krijgen een radio, het schip een radio gekoppeld aan een computer. Op de computer kunnen we 3 van de 15 auto's tracken met GPS signaal en ze volgen op de kaart. In een noodsituatie kunnen ze op een knopje drukken in de auto, en het schip wordt zo gealarmeerd! De antenne plaats ik op het dak van de brug, de radio in bridge-equipment room en de computer met speaker en microfoon in de receptie. Een hoop werk om uit te zoeken, testen en organiseren. Maar erg leuk. Het hele systeem (€25.000) is gedoneerd door een Nederlandse firma, daar kunnen we best trots op zijn als Hollanders! Het e-mail verkeer gaat zo een stuk makkelijker, geen taal problemen. Ook ben ik bezig met het verbeteren van de dekking van de UHF handheld radio's, daarvoor een extra antenne plaatsen. En, wederom, een Nederlandse firma sponsort daar een onderdeel voor! De kapitein vroeg mij om de beide GPS'en redundant te maken; als 1 van de 2 GPS's uitvalt, neemt de andere het automatisch over! Ik vind het heerlijk om hier mee bezig te zijn; ik wordt volledig vrijgelaten daarin, eigen baasje, maar moet veel communiceren met de eind-gebruikers van de systemen.
Zo moest ik afgelopen maandag op komen draven in de Oxygen Concentrator container. In deze container staat een installatie om zuurstof onder druk aan te leveren voor gebruik in het hospitaal. De installatie werkte al 3 dagen niet meer, en het hospitaal draaide nu op de nood-voorraad; 10 cylinders gevuld met Zuurstof. Dus ik aan de slag, druk op je schouders; de organisatie wil weten of het gemaakt kan worden, een service monteur gestuurd moet worden; kortom kan het ziekenhuis blijven draaien, of moet alles afgelast worden de komende tijd; zonder zuurstof geen operaties.... Een gebed, een zegening voor de installatie, veel geduld en veel tijd; 's avonds om 11 uur was de Concentrator weer zuurstof aan het produceren, het ziekenhuis kan blijven draaien. Wat bleek nou; er was geknutseld met de bedrading en een zuurstof analyse print was defect. Na wat programmeren kon ik de functie van deze print omzeilen. Ik voel in mijn werk dat ik zo geholpen word door Hem, "eigen baas" met Hem als mijn kapitein.
Afgelopen weekend zijn we met de groep naar Ghana geweest. Eerst naar Accra; de hoofdstad van Ghana. We sliepen daar in een hotel (geen water, geen airco; erg normaal hier). We zijn daar naar een groot winkelcentrum geweest, supergroot met een cinema en popcorn. Veel Ghanezen kunnen daar niets kopen, het is veel te duur voor hen! Maar je kan goed zien dat dit land het meest ontwikkeld is van West-Afrika. 's Avonds hebben we lekker gegeten, ik besloot nog even de wachten met het eten van krokodil, totdat ik in Zuid-Afika ben! Daarna naar een terras geweest, ze gaven daar op straat optredens; acrobatiek, door brandende hoepels springen en glas eten, en dat gewoon op straat, tussen al het verkeer, erg grappig! Na wakker te worden, niet te douchen, richting de markt gegaan, en daar een busje gezocht voor de volgende trip. Daar vond ik een auto uit Zeeland, de sticker er nog op;
Een lange rit later kwamen we aan in Ada. Alle ritten met de busjes zijn hier weer een avontuur. De wegen zitten vol met putten, of over een zandweggetje scheuren met 90 km/h... Enfin, daar aangekomen, in een bootje gestapt, en naar een soort 'resort' gebracht. Aan de ene kant het strand en de oceaan, aan de andere kant de rivier die het land in- en uitstroomt. Daartussen rieten hutjes, een bar/keuken en hangmatten tussen de palmbomen. Erg vervelend. Overdag lekker rondgehangen, gerelaxed, gezwommen en gegeten. 's avonds rond een vuurtje gezeten, en 's avonds in de hut overnacht; een huisje van takken en palmboombladeren, een defect lampje in de top, een bed met een muskieten net met gaten, een houten tafel om je spullen te beschermen tegen de krabben die op de vloer rondscharrellen; heerlijk koel! De volgende dag weer gezwommen en begonnen met de reis terug naar Togo. In plaats van de boot, liepen we nu terug tussen de huisjes, naar de parkeerplaats voor onze taxi-bus! Erg leuk om over de bruggetjes te lopen, tussen de kids!
Gisteren ben ik met Suzanne naar een kerk geweest hier in Lome. Een dagwerker wilde graag iets leren over electronica, omdat hij de muziek installatie onderhoud in de kerk. Maar aangezien we al bezig waren met de lessen, moest ik hem nee verkopen. Om hem toch te kunnen helpen, zijn we op de motor naar zijn kerk gereden. Daar heb ik samen met hem en de rest van de muziek groep het mengpaneel onderhoud gegeven, zodat het geluid nu een stuk beter klinkt in de kerk, geen gekraak! Suzanne heeft lekker met de kids gespeeld daar. 's Middags lekker op de motor door de stad gecrosst. En 's-avonds hadden we afgesproken met de studenten uit mijn electronica klas, het was een super avond, niet iedereen was erbij, Gideon moest werken en een andere, Sheku werd geopereerd aan boord, dus zullen we het nog een andere keer doen. Dus waren we met Brice, Alfred en Edoe en zijn vrouw! Een erg goede avond, om zo ook meer van elkaar te leren en te weten!
Tijdens het weekend in Ghana, kwam een vriend en dagwerker van het schip; Caleb, langs om de nacht door te brengen in Ada. Hij vertelde dat hij besloten heeft om de DTS (zendelingenschool) te gaan doen en op het schip te komen werken. Caleb wilde altijd eerst een baan en een vrouw vinden, maar nu wil hij dienen aan boord. Hij werkte vorig jaar in Benin aan boord en dit jaar weer hier in Togo. Hij werkt in het hospitaal, en regelt daar ondertussen van alles. Lastige dingen, zoals overleden patienten, gaat hij niet uit de weg, en is als een rots in de branding voor de verpleegsters in het hospitaal. Toen een babytje overleed een tijd geleden, heeft hij het lichaampje, in een draagzak, net alsof het leefde, over de grens gebracht, en herenigd met de familie. Deze daad en zijn werk, raakte mij. Omdat het volgen van de DTS 700 dollar kost, hebben Suzanne en ik besloten om hem financiel te ondersteunen.
