Togo is great

25 mrt, 23:37

Hallo allemaal!

Hehe, eindelijke een nieuwe blog! Na een maand tijd is het wel eens tijd geworden! Ik zit weer in mijn werkplaatsje, dat is precies 1 dek boven de haven generators, dus veel herrie en een enomrme hitte. De pas geinstalleerde airco is nu al niet meer operationeel, dus tegen het einde van deze blog zal ik deze ruimte uit zweten! Maar dat geeft allemaal niet, want ik wil jullie graag op de hoogte houden van de zaken hier aan boord, in Lome en in Togo! Aan boord zijn de operaties al weer een tijdje aan de gang, een drukte van jewelste, het hele schip zit vol met doktoren, verpleegsters, laboranten, functies waar ik nog nooit van gehoord heb en die leuk meedoen met scrabble enzovoorts..!

Maar hoe ervaar ik dit, als personeel van de stokers en de monteurs? Ik opereer niet en genees geen blinden! Het is het gevoel van het indirecte helpen; ik weet dat ik een deel uitmaak van de grote hulpverlenings-machine, de Africa Mercy! Elke keer als ik langs de patienten loop, een klusje moet doen in de ziekenzaal, naar de wacht-tent op het dok ga om de airco te fixen, de mensen genezen van hun ziekte de valreep af zie lopen, is dat mijn voldoening! En het is leuk, er zijn zo zoveel leuke kinderen die hier geholpen worden! Ik ben al een paar keer met ze wezen scooby-doo-en, touwtjes knopen! Ook ben ik naar de ziekenzaal kerk geweest, een kerkdienst tussen de zieken, hun moeders en broertjes en zusjes, erg indrukwekkend!

En wat ben ik van plan en wat zijn andere mensen met mij van plan!? Best leuke dingen; - Ik ben bezig met een cursus voor een groepje dagwerkers. Dagwerkers zijn locals, uit Togo, Ghana, Benin, etc, die komen werken aan boord in de engineroom, als vertaler, in de diningroom etc! Er was 1 persoon die vroeg of ik een boek had over elektro techniek, en of ik hem kon helpen. Daar zat ik wat over na te denken, ben gaan organiseren, en heb nu 6 boeken besteld, waar ik de komende tijd uit les zal gaan geven. Les geven, een droom die ik al een tijdje had, wordt realiteit...



Suzanne (mijn vriendin )is bezig met Burkitt's, een speciale soort van kanker die bij kinderen voorkomt in Afrika, erg snelle tumoren die dodelijk zijn op korte termijn! Zij behandelt de patienten in een hospitaal hier in Lome, allemaal heel speciaal, want deze ziekte is pas 55 jaar geleden ontdekt..Ik mag helpen daar met opknappen, spelen met de kids, en van alles!!

Ja ja, naast het "harde" werken, hebben we hier ook een ontzettend mooie en relaxte tijd. Dit weekend zijn we met een groep van 15 man gaan camperen in de jungle van Togo. We hebben erg genoten van de prachtige natuur, de rit (op onze motor 300 km door de bush bush), maar het hoogtepunt wat toch zeker de avond/nacht. We verbleven op een veldje midden in de natuur. Er waren allerlei paadjes de jungle in waar her en der hutjes stonden. Het is dus echt zo, er zijn hier veel mensen die echt nog leven als in de tijd van het jagen en verzamelen. Toen we onze tenten aan het opzetten waren, kwamen er al wat kinderen helpen. Na wat rondgekeken te hebben, gingen we spagetti maken op een vuur. Ook de kinderen vonden dit heerlijk. Toen het donker was begon het feest! We hebben een enorm kampvuur aangelegd, overal kwamen de Afrikaanse mensen uit de jungle om samen met ons een gigantisch feest te hebben. Er zaten drie gasten op jambees te spelen, de rest was rond aan het dansen, het zingen en aan het genieten. Ik denk dat ik wel 25 Afrikaanse kinderen op mijn nek gehad heb om een regendans rond het kampvuur te maken. Het feest was compleet. Dit was echt een zeer unieke belevenis om samen zo'n feest te hebben temidden van prachtige natuur. De volgende dag zijn we naar een hele mooie waterval geweest, waar we heerlijk hebben gezwommen. Overal waar je keek was het super! Kijk even in de foto's voor een indruk. Zo zie je "missionaris" zijn, is zo slecht nog niet!

Zaterdag vertrek ik naar Florida voor een weekje vakantie met Suzanne!!! Veel succes allemaal in Nederland en snel tot de volgende blog!!

Groetjes vanuit Togo, Michiel